Déjà vu

De reis naar Tamarindo verloopt voorspoedig en we zijn dan ook net na middaguur op de plek van bestemming. Het is een zeer toeristische plek. We moeten even zoeken naar onze airbnb. Het is een geweldige plaats. De beheerder miet uit zijn bed getrommeld worden. De poker avond was laat geworden. Nadat we ons geïnstalleerd hebben even naar het strand. Ondanks dat het enorm toeristisch is is het niet erg druk op strand. Even wat gegeten. We maken een planning. Willen snorkelen. Diann heeft hotel gezien waar je goedkoop kan boeken. Ze gaat met Niels er naar op zoek. Ik blijf nog even met Carla op strand. Als we thuis komen zie ik dat Diann 10x gebeld heeft en een SMS heeft gestuurd. "Bel me nu!!" Ik weet direct dat er iets aan de hand is. "De auto staat vast in rivier. Ze proberen hem er nu uit te krijgen" meld Niels die de telefoon opnam. De beelden van Sardinië twee jaar geleden flitsen voorbij. Korte samenvatting: auto niet uit rivier te krijgen. Locals worden ingeschakeld. Versnellingsbak local kapot. Ik naar Niels en Diann. Middle of nowhere. Armoedige leefomstandigheden. Monteur erbij. Auto kan niet gemaakt. Wordt volgende dag pas.

Al die ellende hebben we eerder meegemaakt. Gelukkig was de service van Europcar aanzienlijk beter dan die van de Italianen twee geleden. Aan het eind van de volgende dag hadden we vervangend vervoer. Konden Niels en Diann de mensen die ze geholpen hebben een kerstpakket brengen. Feliz navidad.

Een dure ervaring, maar had ook minder kunnen aflopen.